Κάθε φορά που αποφασίζω να υποταχτώ σε εσένα,με αφήνεις ελεύθερο.
Εδώ,θα σε παγιδέψω.
(Το σκιάχτρο)
Τα όνειρα γίναν σκιές
Ο ήλιος κρύφτηκε
Κι εγώ σκιάχτρο
Καρφωμένο στην ερημιά
Αφήνω χιονιού νιφάδες
Να χαράσσουν
Τα κουρέλια μου
Κοράκια,να ξεσκίζουν
Τα σωθικά μου
Φύσα αγέρα
Έλα κυκλώνα
Μέσα στη δίνη
Πάρε-με ψηλά!
(Το κελί)
Τα λόγια αιωρούνται στο κενό
Οι σκέψεις ταξιδεύουν στον αέρα
Να φύγω πόσο θέλω από 'δώ
Επέρασε βουβά κι αυτή η μέρα.
Να φύγω όμως και να πάω που;
Σκοτάδι μπρος και τώρα, μα και πίσω
Κατάδικος,τις μέρες μου περνώ
Μέρες που αναγκάστηκα να ζήσω.
Οι πιο πιστές ερωμένες είναι
Η μοναξιά και η μελαγχολία.
-Η μοναχικότητα και η δημιουργία-
