Θαμώνες

Γεμάτα τα ποτήρια
οι καρδιές μας
Γεμάτες οι αγκαλιές
τα μάτια μας,
γεμάτα κι αυτά!

Τα βήματα μας γεμάτα
Δύο μπροστά,παύση
ένα πίσω,ξανά
αργά,σταθερά και γεμάτα!

Μπαρ

"Νόμιζες πώς μέρη μαγικά
υπάρχουν μόνο στα παραμύθια"

Υπόγειο και στενό
λίγοι το ξέρουν
Ένα οι θαμώνες με τη μπάρα
η μπάρα με το πάτωμα
με τους τοίχους
με την πόλη ένα.

Πλάι στη φωτιά
κάτι σαν μαύρο νέκταρ
αλήθειες,παραμύθια
μα όχι ψέματα
ποτέ ψέματα.

Ναυαγοί

Κανείς από εδώ δεν θα φύγει.
Τη θάλασσα επιθυμούμε όλοι
το πλατύ ακρογιάλι.
Ποθούμε τη δροσιά
τα πλούτη του βυθού.

Θολά τα νερά
φταίει το ποτάμι
κατεβάζει ουσίες,στοιχεία καινούρια.
Πρώτα καθαρότερα από το βουνό
έπειτα από τον κάμπο.
Στον κάμπο το νερό αλλάζει,στρεβλώνεται.

Όλα μαζί στη θάλασσα
σε αυτή που ποθούμε να μας λυτρώσει
που φοβόμαστε μη μας λερώσει,μη μας μολύνει.
Όλα μαζί κάτω από τον ήλιο
που καίει την άμμο
που καίει τα κορμιά μας
που κάνει το πέρασμα δύσκολο

Όλοι μαζί εδώ
μπροστά
νωχελικά να περιμένουμε.
να πέσει ο ήλιος
να δροσίσει η άμμος
να ελπίζουμε πως τα νερά θα καθαρίσουν.

Μακριά από εδώ υπάρχουν παραλίες
με άπειρα ηλιοβασιλέματα
πλούσιο βυθό και καθαρά νερά.
Μα δεν υπάρχουν μουσικές,κρασί…
Όλα κάτω από τον ήλιο καίνε.
Εδώ είναι δροσερά
άλλωστε η θάλασσα,όπως και αν είναι
είναι μπροστά μας.

Κάποιοι βουτούν στο νερό
κάποιοι περιμένουν.

Πάνω στο μνήμα του δοξάζαμε τον έρωτα

Πάνω στο μνήμα του δοξάζαμε τον έρωτα
τραντάζονταν τα κορμιά μας
γλιστρούσαν ιδρωμένα
κι αγκομαχούσαμε κραυγές ηδονής,ελπίδας,πόθου και πόνου
Λέγαμε νεκροφάνεια πως ήταν
πως την παλιά βαθιά πληγή θα γιάνουμε
τυφλοί και οι δυο,απελπισμένοι.

Από αγάπη κάποτε του δώσαμε ατσάλι κοφτερό
μαζί και οι δυο
χέρι με χέρι
δυο πιθαμές απ' την καρδιά.

Χρόνια μετά
την βρόμικη ξεπλένουμε πληγή
με κρασί και λάδι
με δάκρυα και ιδρώτα
μαζί και οι δυο
χέρι με χέρι,σώμα με σώμα.
Σαν πρώτα.

Τα τέσσερα στοιχεία.

Όταν έβλεπα ήρεμα νερά μου άρεσε να πετάω μέσα κάτι και να χαζεύω τα κύματα.
Όχι ότι με ενθουσίαζαν αυτά τα μικρά,επαναλαμβανόμενα,τεχνητά κυματάκια.
Όμως λες είναι καλύτερο από το τίποτα.
Τι με ενθουσιάζει?...

Καταιγίδα!Μπουρίνι!

Έχεις δει μπουρίνι!?
Τα λευκά ρομαντικά κούμουλους να μαυρίζουν κι ο ουρανός να πέφτει λες στο κεφάλι σου!
Το απαλό αεράκι που σε νανούριζε τώρα να πιέζει κάθε τετραγωνικό εκατοστό από τη μέχρι τότε ψόφια γαμημένη σάρκα σου!
Τσικ-τσικ...Ταπ!Τρις σταγόνες....
Και μετά βροχή!Βροχή δικέ μου!!Και φώτα!
Πίσω σου χείμαρροι,στα πλάγια βράχοι και μπροστά σου η θάλασσα γεμάτη απ' την οργή της Χάρυβδης ή με τη δύναμη αρχαίας προσευχής από το Απέραντο!
Με πόδια στη γη,χέρια αρπαχτικά,μουσκεμένος
περιμένεις το τέταρτο στοιχείο  να ενωθείς με το σύμπαν!
Ναι!Αυτό μάλιστα!...

Κυρά των Θαλασσών

Όλο ζητά να δει
τις θάλασσες που γέμισε
γκρεμίζοντας παλάτια...
Πάντα αγαπούσε να βλέπει υφάλμυρο νερό
που κυλά σε φρέσκο χώμα,ως να σωθεί.

Οι άνθρωποι έσταζαν κρασί
κι όταν τελείωνε οι θεοί αίμα
κι όταν τελείωνε ραγάδες
και σκόνη!Συντρίμμια...

Λένε οι θρύλοι,περπατά στις αμμουδιές τους
πως γράφει με το πόδι το όνομα της
το όνομα που φοβάμαι να πω.
Μένει λίγο κρασί στο ποτήρι μου
κι οι θεοί δεν ξέρω αν με αγαπούν ακόμα.

Το χθόνιο και το ύψιστο παλεύουν εντός μου

(το μήλο)

Σαν ποίηση φιλιά
καθένα τους μια λέξη
συνομιλία κρυφή,για όποιον την αντέξει
σαν ποίηση φιλιά
ευχή,όμως κρατήσου
σαν ποίηση φιλiιά
καρπός του παραδείσου


(το φίδι)

"Πόσο μ' αρέσουν τα χείλη σου." είπε...

Πόσο μ' αρέσει αυτό το μήλο
Ακόμη μια μπουκιά θα πάρω
κι αν κομμάτια από τη σάρκα μου δαγκώνω
Όχι.Όχι δεν θα πω σε τούτο τον γλυκό τον πόνο.

Au Revoir

Φίλοι καλοί γλυκοί μου εχθροί

απ της ψυχής τα βάθη σας καλώ
Θέλω να μας μεθύσω να θρηνήσουμε μαζί
παρέα με τραγούδι και πιοτό
Σε φωτεινά αβυσσαλέο χρώμα
να κλάψουμε έναν θάνατο
να κλάψουμε ο,τι έφυγε κι ακόμα
με γέλια να χλευάσουμε το νέο που θα ρθει
αφού το ξέρουμε καλά
κι αυτό θα μαραθεί!

Ξημερώνει 24/02/09

Χρώματα της γης
Μια μικρή λάμπα φωτίζει όσα πρέπει να φωτίζονται
Δύο ποτήρια με γλυκό κρασί
Ένα για να ζεστάνει το μέσα σου κι άλλο ένα για να ζεστάνει...
Αποτσίγαρα στο τασάκι,καπνοί στο δωμάτιο
χαρτιά στο τραπέζι κι εσύ σε όλα αυτά
να ψάχνεις,να προσπαθείς να μάθεις
τι είσαι,τι θες να είσαι,τι θα γίνεις,τι θες...
Από το διπλανό δωμάτιο ακούγεται πιάνο σ' ένα κομμάτι κλασικής μουσικής
Ούτε αυτό το ξέρεις...
Πίνεις μια γουλιά από το ένα το δικό σου το ποτήρι
και συνεχίζεις
Κάποτε ίσος,κάποτε θα μάθεις.

Άτιτλο

Πίνεις να γλυκαθείς
Πονάς
Χάδι γλυκό
Ζάλη διπλή
Ψιθύρου κραυγή
Έλα!Πάρε με πάλι!

Διάλογος

telika tipota pio periploko kai xaotiko apo thn aplothta...
o Diavolos den einai o monos kalos stis metamfieseis.
konio,stayrwsh,eksoria....
fenomenika h kenotita einai h dimioyrgikoterh katastash
dimioyrgia ek toy mh wntos?ok.....
akoyges pola kerasia kai pires megalo kalathi.
pes moy alitheia...lipase gia to kalathi soy h' gia tis kerasies.
exei poly akoma mpampa-stroymf?koyrastika na perpatw.
an agkikseis ena nearo liontarh kamia agelh den tha to dexthei
h trela isos na einai mia lish
kataramenh metempsixwsh.
kathe evlogia krivei kai mia katara.rota ayton poy menei teleyteos sto dialegma.kserei...
ante meta na mhn peis "ante gamisoy ki esy ki o grilos soy" eky einai h pagida.
h' klinesai sto kloyvh soy h afinesia sta...ti einai ayto!?liontaria h' foroun provies?!