31 Ιαν 2011

Το χθόνιο και το ύψιστο παλεύουν εντός μου

(το μήλο)

Σαν ποίηση φιλιά
καθένα τους μια λέξη
συνομιλία κρυφή,για όποιον την αντέξει
σαν ποίηση φιλιά
ευχή,όμως κρατήσου
σαν ποίηση φιλiιά
καρπός του παραδείσου


(το φίδι)

"Πόσο μ' αρέσουν τα χείλη σου." είπε...

Πόσο μ' αρέσει αυτό το μήλο
Ακόμη μια μπουκιά θα πάρω
κι αν κομμάτια από τη σάρκα μου δαγκώνω
Όχι.Όχι δεν θα πω σε τούτο τον γλυκό τον πόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: